Hatsune Miku - Copernicus

Tytuł oryginalny: コペルニクス

Tytuł romaji: Koperunikusu (Copernicus)

Tytuł polski: Kopernik

Tekst i muzyka: doriko

Wokal: Hatsune Miku

Na planecie w XX wieku dryfuje Kopernik.

Żegnajcie,

moje kochane dni.

Z nostalgią patrzyłam przez okno na jutro.

Ty skakałeś przez czas i każdego dnia byłeś uśmiechnięty.

Nagle uderzyła mnie rzeczywistość, że jestem już dorosła.

A ty, którego kocham ponad wszystko, nie możesz już latać.

Gdzie jest on - ten, o którym marzyłam w dzieciństwie?

Żegnajcie, ułudy.

Od prawej do lewej uciekają czasy.

Na planecie w XX wieku urodził się Kopernik.

W przyszłości na pewno zyska wiedzę, jakiej nie posiada nikt.

W każdym świecie na gitarze gra Hendrix.

Cały smutek już znika, prawda?

Cudowna technologia, wymarzona ekologia.

"Nie potrzebuję nic w zamian za to," oznajmiłam i zapłakałam.

Klucze gołębi pokoju wylądowały na pustyni.

Gruchając donośnie dając znać, że są głodne.

Czy nie mogłabym tak pozostać dzieckiem?

Żegnajcie, wspomnienia.

Stając na szczycie budynku rozpościeram skrzydła i zamykam oczy.

Nad planetą w XX wieku lamentuje Kopernik.

Wciąż nie znalazłam tej jednej osoby, do której tak mi tęskno.

Już za późno na to, abyśmy mogli się zrozumieć, Koperniku.

Niech tylko mój entuzjazm nie wygaśnie!

Planeta w XX wieku mamrocze, "Spotkajmy się jeszcze."

Kręci się i kręci i nasze wczorajsze spotkanie wydaje się być niezmienne.

Kiedy kręci się niebo, to kręcą się i ludzie... Uwierzywszy w to,

dokąd tam się porwać prądowi rzeki życia?

Jutro też po planecie tej bezcelowo będzie wędrował Kopernik.

W przyszłości na pewno zyska wiedzę, jakiej nie posiada nikt.

W każdym świecie na gitarze gra Hendrix.

Cały smutek już znika, prawda?

Ja też na pewno już znikam, prawda?