11 maj 2012

KAITO i MEIKO - Dwa zimowe wiatry



Tytuł oryginalny: 番凩
Tytuł romaji: Tsugai kogarashi
Tytuł polski: Dwa zimowe wiatry
Tekst i muzyka: ShigotoshiteP
Wokal: KAITO i MEIKO


Kawaita kogarasi soyosoyoto
Suchy zimowy wiatr dmie,
Kawaita konoha wa hirahirato
a na nim tańczą uschnięte liście.
Aimamiru hi o matinagara
Oczekując dnia spotkania,
Toki o kazoe aruku
wędrujemy odliczając przemijający czas.

Tuzuru kotonoha ni irodorare
Zabarwiona przez powiązane razem liście,
Akaku iromeki setuna ni odoru
tańczę momentalnie otoczona czerwienią.
Kureha itimai tenohira ni suberi
Jeden czerwony liść ociera się o mą dłoń
Kataru wa...
i zaczyna mówić...

Yaketa kokyô ni wakare o tugete
Pożegnawszy się ze spaloną wioską rodzinną,
Konoha no te ni hikare hasirisaru
zaczynam biec ciągnięta przez rękę liścia.
Mada minu mirai e no huan nado
Nie ma ani chwili na zamartwianie się
Kanziru itoma nado ari mo sezu
niepewną przyszłością.

Kawaita kogarasi soyosoyoto
Suchy zimowy wiatr dmie,
Kawaita konoha wa hirahirato
a na nim tańczą uschnięte liście.
Tunaida te to te o hanasazuni
Nie rozplątując złączonych dłoni,
Toki o kazoe kakeru
biegniemy odliczając przemijający czas.

Amaneku hito no inoti seoi
Niesiesz brzemię, jakim jest życie wielu ludzi.
Sono tiisaki te de nani o tumugu
Cóż przędziesz tymi małymi dłońmi?
Honno kasukana hokorobi ni
Jeśli choć jeden szew by pękł,
Sinuru kono se de
świat nasz mógłby ujrzeć swój koniec.

Sinzuru miti o tada hitosura ni
Będę iść drogą, jaką za właściwą uważasz ty,
Ayumu omae no sasae to naran
i będę twym oparciem.
Kurenaino turugi o tazusaete
Dzierżąc w dłoni szkarłatny miecz,
Kono mi konoha to
zostanę porwany
Hukareteyukô
wraz z wirującymi liśćmi.

Soyogu kaze to narite
Stanę się szeleszczącym wiatrem,
Amatano iyasi to nari
aby uleczyć wszystko,
Ikitosi ikeru
co żyje na tym świecie.
Konoyo no mono e no
Będę łagodnym wiatrem
Oikaze to naran
dodającym im otuchy.

Kurenai, ôgon ni irodorare
Zabarwione czerwienią i złotem;
Yureru kigitati
prześlizgując się
Yokogirinagara
wraz z uschniętymi liściami
Kareha tomoni mitizure ni
między kołyszącymi się drzewami,
Kakenukeru konoha to
pędzą liście
Tugai kogarasi
i dwa zimowe wiatry.

Kosure sazameku konoha to tomoni
U boku szumiących liści
Kakeru itizinnokaze to tomoni
i gnającego podmuchu wiatru
Tomaru koto naku hitahasiru
pomykają bez ustanku
Kawaita uta to
uschnięta pieśń
Tugai kogarasi
i dwa zimowe wiatry.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz